Tasodifiy hikoya: Sal qolganda tamom bölardik II
Mana yana bir ajoyib kun boshlanmoqda, yana bir ajoyib tong. Men esa ösha qadrdon internet klubga os...davomi

so`radi. Jasurning ertalabki yettidan o`ttizta o`tdi degan gapini eshitgan so`ng joyidan sakrab turgan Sardor tezda yuz qo`lini yuvdi. Apil-tapil kiyimlarini kiygan Sardorni kutaverib sabri tugayotgan, o`zi esa allaqachon oyoq kiyimini kiyib tayyor bo`lib turgan Jasur uyning ostonasidan turib baqirardi.
-Bo`lsangchi ey strapila, seni deb "nb" olsam o`zingdan ko`r.
Ikki do`st shoshganicha uydan chiqishdi. Katta yo`ldan o`qishga kechikmaslik uchun mashina to`xtatishib oliygohga ketishdi. Oliygoh kirish darvozasi oldiga birinchi bo`lib yugurib kelgan Sardor bir yutinib olgancha, ortidan kelgan Jasurga qarab gap boshladi.
-Ulguribmiz (xansiragancha).
Sardorning bu gapidan so`ng xech qancha vaqt o`tmay kirish qo`ng`irog`i chalindi. Dars boshlanib hamma ichkari tomon oshiqdi. Sardor olomon ichidan o`ziga kerakli bo`lgan insonni, Moxichehrani qidirdi lekin topa olmadi. Sardorning darsda oldingiday tirishqoqligi, xozirjavobligi yo`q edi. Xuddiki, bugun Sardorning o`rnida o`zi emas, go`yoki nusxadoshi o`tirganday edi. Xar bir dars tugaganida hammadan oxirgi bo`lib chiqadigan bu talabaning xatti-harakati bugun tamomila boshqacha edi. Darslar tugaganidan so`ng yugurib oliygoh binosidan tashqariga chiqib uyiga qaytayotgan talabalar orasidan uni qidirdi. Olomon orasidan uni topolmagach ichiga g`ulg`ula tushgan Sardorning ko`ngli har xil xayollar tomon keta boshladi.
-Qani u, qayerda u. Xuddi mening kutib turganimni bilganday nega ko`rinish bermayapti. Nega... Yoki unga biror korxol bo`ldimikan.
Sardor o`ziga-o`zi savol berib yotar ekan do`sti Jasur kelib uni tinchlantirishga urindi. Uning ichidagi havotirini aritish uchun garchi yolg`on bo`lsada birmuncha yaxshi gaplar aytib ko`nglini ko`tardi.
-Kursdoshlaridan so`rab bildim. U bugun darsga kelmabdi, zarur ishi chiqib qolibdi deyishdi.
Do`stining gaplariga ishongan Sardor birmuncha tinchlandi. Negaligini o`ziham bilmasdi, ko`nglida Mohichexraga nisbatan talpinish, uni bir marotaba ko`rish ilinjida uy tomon ketayotgandi. Yonida do`stining bunday yurishini ko`rib ichi siqilgan Jasur chidab turolmadi.
-Ey san o`zi gapingda turasanmi yoki yo`qmi? Yo bo`lmasam yigit ham aytadi, ham qaytadimi sening shioring? Xa kecha osh qilib beraman degandingku chuchvara, xa bu nimasi...
Xaqiqatdan ham kechagina ko`rgan bir qizni deb qadrdon do`stini unutib yuborish insofdan emasligini yaxshi tushungan Sardorning kechagi aytgan gapi esiga tushib:
-Iye do`stim sal qolsa unuta yozibman. Bo`ldi gap bitta. Bugun o`zim senga bir osh qilib beray. Bo`lmasa sen uyga boraver, men bozor-o`charni rostlab uyga boraman.
-Birga bozor qilamiz...
-Uyga bor dedim. Bugun sen mening mexmonimsan. Erkak aytadi, qaytmaydi.
Ular uyga ketaverishdagi vokzal yonida joylashgan uncha kichik bo`lmagan bozor kirish eshigi oldida ajralishdi. Bozorga kirar ekan cho`ntagiga qo`l yugurtirgan Sardorning puli kamligidan ta`bi xira tortdi. Sumkasida har extimol uchun olib yuruvchi mablag`i esiga tushib ko`ngli yorishdi. Ishtiyoq bilan bozor qilishni boshladi. Avval barra go`sht keyin esa sabzavotlar, meva-chevalar joylashgan rastalarga o`tar ekan uning ko`zi nogahon farishtasi bo`lmish Mohichexraga tushdi. Uni ko`rib ichida qandaydir bir sevinish hissi uyg`ondi.