Tasodifiy hikoya: Yigitim bilan
Tuychiyeva voqea emas hayoty men 16 yoshimdan internetda ishlimn, trafigingiz bo'lganda nima qilardingiz albatta har bir yigit qiz seksga qiziqadi erga tegmagan qiz qanqa bo'larkan deb qiziqardim keyin videolarni ko'rardim, hech kimga sezdirmasdim keyin med kollejga o'qiwga kirdim, eng yaqin dugonm ham bilmasdi, telefonim va nautbugim to'la seks hammasi yawirilgan edi o'zimni qomatm juda chiroyli bo'yim uzun qizman, seks videolardan zarubejni ruskiy videolarni eng kachistvnniylarini ko'rardim ul...davomi
Tuychiyeva voqea emas hayoty men 16 yoshimdan internetda ishlimn, trafigingiz bo'lganda nima qilardingiz albatta har bir yigit qiz seksga qiziqadi erga tegmagan qiz qanqa bo'larkan deb qiziqardim keyin videolarni ko'rardim, hech kimga sezdirmasdim keyin med kollejga o'qiwga kirdim, eng yaqin dugonm ham bilmasdi, telefonim va nautbugim to'la seks hammasi yawirilgan edi o'zimni qomatm juda chiroyli bo'yim uzun qizman, seks videolardan zarubejni ruskiy videolarni eng kachistvnniylarini ko'rardim ul...davomi
Библиотека | Er xotin munosabatlari | Taqdir tuxfasi...
o`ziga qaratdi.
- Bo`ldi, o`yinni davom ettirilar!
Bu aytishuv janjalga aylanib ketmasligini oldini oldi.
Rustam yana Mo`minga termuldi.
- Qizimni... Qizimni tikaman!!! -nihoyat mulla tilga kirdi.
- Yo`q faqat pul..! -dedi Rustam.
- Rustam rozi bo`l... Mullani qizi zo`r narsa-da! -dedi Mamat, Rustamni o`yinni davom etirishga undadi.
Rustam bir buni istar istamas bo`lib, Mamatga, bir Mullaga qarab oldida, rozi ekanligini bildirdi.
Mo`min qizini tikib xato qilayotganini tushunsada. Ayni damda bu xaqida o`ylashni istamasdi. Qumorni ohangrabosi unini erkalab og`ushida allalayotgandi. Butun ongu shuvuri, hozirda yutub olajak katta boylikda edi.
- Qizim bilan ochdim... -dedi pastda ochilib qo`yilgan Shahzoda Valet qarg`a ustiga, Qirolicha Dama qarg`ani qo`ydi. - Mana bu yigitchani qoraqosh buvilari bo`ladi. Mana bu esa bobolari! -deb ularni ustiga Kirol qarg`ani qo`ydi! -Bu yerda nima ekan? -deb uchunchi kartani ochdi. - Iya tuz qarg`aku, demak bizda 32! -dedi Mo`min xursandligida biroz o`ziga erk berib.
Rustam esa yengilgina ``uh`` tortib, boshini egib qartasiga termuldi. U xozir bor narsasidan ayrildi. U afsus qilayotganini shundoqqina yuz ifodasidan anglab olish mumkun. Domla Rustamni xolatini ko`rib bundan zavq olmoqda. U ayni damda o`z vaqtida qilgan qarori to`g`ri ekanidan mamnun. Qizini tikib to`g`ri yo`l tutib, katta Nahangni to`rga tushurgan baliqchiday shod...
Tabiyatan qancha bosiq inson bo`lmasin, ayni paytda o`zini idora qilolmay, hiringlab kula boshlagan edi. Allaqachon pullarni qanday sarflash, ertadan dang`illama, kivartirada yashab, Mersedes mashinada yurishi bir-bir xayolidan o`tmoqda.
Ammo... Ammo... Rustamni istehzo bilan:
- O`tirib qo`ydiz! -deb kulgan, kulgu ovozi. Mullani hayol olamidan uloqtirb yuborganday, ko`z oldida namoyon bo`lgan baxtli xayot manzaralari sarobday g`oyib bo`ldi.
Barcha bir varakayiga kulib yuborgandi. Hammalari Rustamning aktiyorlik mahoratiga tan berib kulayotgan edilar.
Stol ustida esa, uch dona bir hil harfli, Tuzlar saf tuzishgandi.
Mulla Mo`minni boshiga durzu bilan urganu, boshi vang, qulog`lar kar bo`lib qolgan. Hozirda karah holatga tushhb qolgandi.
Ko`zi oldidan, xotini Salima, undan qolgan yodgori, yolg`iz qizini butun bir bolagi uning sho`hliklariyu, arazlar hamma hammasi kinotasma singari ko`zi oldidan o`tardi. Titrayotgan lablaridan esa pichirlagancha,
``QIZIM-QIZGINAM!`` degan sas chiqardi...
``Mo`minboy qarg`alarizni minib uyizga uchung, Rustamni yutug`ini olib keling!`` degan so`zlar domlani xushiga keltirdi. Qaltiroyotgan qo`llarini stol ustiga urar ekan.
- Sen... Senlar meni aldadilaring, menga g`irrom ishlatding! -dedi. Garchi g`irromlik bo`lmaganini bilsada, bunga ishonishni istamasdi. - Senlar bir bo`lib meni aldadinglar...
Uning bu gapi keyin, kulgular bir zumda to`xtab, kulgular o`rni haqoratlar egalladi.
Bu gap avvalo o`yinni tashkillashtirgan, uy egasi Mirzaboyga tegib ketdi...
- Pirmiq! Seni kim chaqirib keldi? Senga kim qarta o`ynasin dedi? Kim qizini tik dedi? He onangni... seni!
Mo`minni ko`zi namlandi, ovozi hirraladi.
- Rustambek inim... Hudo yorlaqasin sizni qizimni qaytaring.
- Domla avval qizingni olib kel, keyin ber deb so`ra? Rustam yana istehzo bilan kuldi.
- Mo`min ketingga siyma, nima qumorni qoydasini unutib qo`ydingmi? Mirzaboy yana qozi-kalonlik vazifasini o`z bo`yniga oldi.
- Unutmadim Mirzaboy!
- Unda nega hiralik qilasan? Sen yutganingda indamay olarding, Rustam esa xonavayron bo`lardi!
- Hudo xaqqi, men qaytarib berardim, ishoning Rustam inimga qaytarardim!
- Mo`min... Pismiq... Sendek dindi niqob qilgan chala mullalarni tilini kesish kerak, - Mirzaboy gapini maqullaydiganlar bormikin deb atrofga bir qarab oldi. - Bor uying, aytilgan narsani olib kel. Bo`lmasa yigitlarni jo`nataman!
Mo`minni ko`zyoshlari soqoli ustiga tomchilay boshladi. Rustamni qo`llarini mahkam ushlab oldi.
- Inim bir tantilik qiling o`timan... -deyarli tizzalarini yerga qo`yib o`tindi. G`ururni chetga surib, qilgan xatosini tuzatishga chiranib.
Rustam Mo`minni achinarli qiyofasiga qarab, ko`ngli yumshab ketdi.
- Mayli sazang o`lmasin, yana bir qo`l o`ynaylik. Yutsang qizing o`zinga, yutqazsang unda taqdiringdan ko`r.
- Roziman... Roziman... -dedi Mo`min hiqqilab.
Rustam patnis ko`targan yigitga ishora qildi.
Yagit esa tezda hali ochilmagan, yangi qarta olib kelib Rustamga uzatdi...
- Domlaga ber, o`zi chiylasin. Yana g`irrom o`ynading deb yig`lab o`tirmasin! -Rustam mazah qilib kuldi...
Mo`min qo`llari qaltirayotgan bo`lsada, bir amallab qartani chiyladi.
Hona uzra skunat, faqat bo`g`ilib, hiqqillab nafas olayotgan Mo`minning yutungan tovushi, pichirlagancha tangiridan madat so`ragan ovozi eshitilardi xolos.
Barmoqlari bilan qartalarni surar ekan, peshonasida yarqiragan sovuq terni artib oldi.
- Menda 21! -dedi qartalarni stol ustiga ohista qo`yib.
Endi qartalarni ochish navbati, Rustamga keldi. U ham erinmay bitta-bitta ochib ko`rdi va qah-qah urib kulib yubordi...
- Mo`mintoy... Bugun yutuqlar menki bo`lishini taqdirni o`zi istayabdi. Mana qara, bu uch qizga! -Rustam uchta qarta qirolichalarini Mo`minni oldiga tashladi. - To`rtinchisini sen olib kelasan!
Chindanda Rustam omadli yigit yoki bu taqdir bitigi...
Bu safar Mo`min peshonasiga mushlagnch, biroz ko`z yoshlarini yashirib yig`lab oldi-da, o`rnidan turib oyog`ini sudraguday bo`lib tashqariga chiqib ketdi.
- Borlaring, ortidan! Fikridan qaytsa qizni o`zlaring olib kelasanlar! -dedi Mirzaboy barvasta yigitlariga buyruq ohangida. - Biz ham ko`rib qo`yaylik Mulla Mo`minni xurluqo qizini... - xo-xolab kuldi.
O`yin esa yana davom etdi, endi uch kishi qolishdi. Chamasi yana ikki soatlar davom etgan o`yinda Rustamni qo`li balan keldi. Yaxshigina yutuq, barcha raqibni yer tishladi, bu kecha Rustamni omadli kuni bo`ldi...
Keyingi o`yin qachon, qayerda va qay vaqtda bo`lishini o`zoro maslahatlashib kelishib olishganlaridan so`ng, tarqalish uchun endi o`rnilaridan turgan edilar. Shu paytda xonaga Mo`min qizini yetaklab keldi. Hamma yana qaytib o`rniga o`tirdi...
Xona o`rtasida turgan qiz katta-katta joydirgan ko`zlari bilan, o`ziga qarab turgan sovuq nigohlarga bir bir qarab oldi. Otasi nima uchun uni shuncha erkak orasiga olib kelgani, bu yer qanday joy, o`zi nimga keliganliklarini tushunmasdi. Izoh kutib otasiga qaradi, Mo`min esa, qiziga orqa qilib olgancha, stolda ichilmay qolgan aroqlardan piyolaga quyib, bir nech qultumini achchiq alam bilan yutardi...
- Aytmabmidim Mullani qizi zo`r narsa deb! Omadlisan ukam-omadlisan! - Ma`matni kulgu ovozi skunatni buzib yubordi. Qolganlar ham Rustamni tabriklay boshladilar...
Qiz esa hali hamon nima bo`layotganini tushunmas, nigohlarini otasiga qadardi. Otasini esa yelkalari tez-tez silkinayotgani hech kim sezmasdi.
- Sen rostdanam Mo`minni qizimisan?
Qiz ovoz kelgan tomonga qaradi va boshini sal qimirlatib tastiqladi.
- Endi sen, mana-bu yigitga tegishlisan, - Mirzaboy Rustamga ishora
- Bo`ldi, o`yinni davom ettirilar!
Bu aytishuv janjalga aylanib ketmasligini oldini oldi.
Rustam yana Mo`minga termuldi.
- Qizimni... Qizimni tikaman!!! -nihoyat mulla tilga kirdi.
- Yo`q faqat pul..! -dedi Rustam.
- Rustam rozi bo`l... Mullani qizi zo`r narsa-da! -dedi Mamat, Rustamni o`yinni davom etirishga undadi.
Rustam bir buni istar istamas bo`lib, Mamatga, bir Mullaga qarab oldida, rozi ekanligini bildirdi.
Mo`min qizini tikib xato qilayotganini tushunsada. Ayni damda bu xaqida o`ylashni istamasdi. Qumorni ohangrabosi unini erkalab og`ushida allalayotgandi. Butun ongu shuvuri, hozirda yutub olajak katta boylikda edi.
- Qizim bilan ochdim... -dedi pastda ochilib qo`yilgan Shahzoda Valet qarg`a ustiga, Qirolicha Dama qarg`ani qo`ydi. - Mana bu yigitchani qoraqosh buvilari bo`ladi. Mana bu esa bobolari! -deb ularni ustiga Kirol qarg`ani qo`ydi! -Bu yerda nima ekan? -deb uchunchi kartani ochdi. - Iya tuz qarg`aku, demak bizda 32! -dedi Mo`min xursandligida biroz o`ziga erk berib.
Rustam esa yengilgina ``uh`` tortib, boshini egib qartasiga termuldi. U xozir bor narsasidan ayrildi. U afsus qilayotganini shundoqqina yuz ifodasidan anglab olish mumkun. Domla Rustamni xolatini ko`rib bundan zavq olmoqda. U ayni damda o`z vaqtida qilgan qarori to`g`ri ekanidan mamnun. Qizini tikib to`g`ri yo`l tutib, katta Nahangni to`rga tushurgan baliqchiday shod...
Tabiyatan qancha bosiq inson bo`lmasin, ayni paytda o`zini idora qilolmay, hiringlab kula boshlagan edi. Allaqachon pullarni qanday sarflash, ertadan dang`illama, kivartirada yashab, Mersedes mashinada yurishi bir-bir xayolidan o`tmoqda.
Ammo... Ammo... Rustamni istehzo bilan:
- O`tirib qo`ydiz! -deb kulgan, kulgu ovozi. Mullani hayol olamidan uloqtirb yuborganday, ko`z oldida namoyon bo`lgan baxtli xayot manzaralari sarobday g`oyib bo`ldi.
Barcha bir varakayiga kulib yuborgandi. Hammalari Rustamning aktiyorlik mahoratiga tan berib kulayotgan edilar.
Stol ustida esa, uch dona bir hil harfli, Tuzlar saf tuzishgandi.
Mulla Mo`minni boshiga durzu bilan urganu, boshi vang, qulog`lar kar bo`lib qolgan. Hozirda karah holatga tushhb qolgandi.
Ko`zi oldidan, xotini Salima, undan qolgan yodgori, yolg`iz qizini butun bir bolagi uning sho`hliklariyu, arazlar hamma hammasi kinotasma singari ko`zi oldidan o`tardi. Titrayotgan lablaridan esa pichirlagancha,
``QIZIM-QIZGINAM!`` degan sas chiqardi...
``Mo`minboy qarg`alarizni minib uyizga uchung, Rustamni yutug`ini olib keling!`` degan so`zlar domlani xushiga keltirdi. Qaltiroyotgan qo`llarini stol ustiga urar ekan.
- Sen... Senlar meni aldadilaring, menga g`irrom ishlatding! -dedi. Garchi g`irromlik bo`lmaganini bilsada, bunga ishonishni istamasdi. - Senlar bir bo`lib meni aldadinglar...
Uning bu gapi keyin, kulgular bir zumda to`xtab, kulgular o`rni haqoratlar egalladi.
Bu gap avvalo o`yinni tashkillashtirgan, uy egasi Mirzaboyga tegib ketdi...
- Pirmiq! Seni kim chaqirib keldi? Senga kim qarta o`ynasin dedi? Kim qizini tik dedi? He onangni... seni!
Mo`minni ko`zi namlandi, ovozi hirraladi.
- Rustambek inim... Hudo yorlaqasin sizni qizimni qaytaring.
- Domla avval qizingni olib kel, keyin ber deb so`ra? Rustam yana istehzo bilan kuldi.
- Mo`min ketingga siyma, nima qumorni qoydasini unutib qo`ydingmi? Mirzaboy yana qozi-kalonlik vazifasini o`z bo`yniga oldi.
- Unutmadim Mirzaboy!
- Unda nega hiralik qilasan? Sen yutganingda indamay olarding, Rustam esa xonavayron bo`lardi!
- Hudo xaqqi, men qaytarib berardim, ishoning Rustam inimga qaytarardim!
- Mo`min... Pismiq... Sendek dindi niqob qilgan chala mullalarni tilini kesish kerak, - Mirzaboy gapini maqullaydiganlar bormikin deb atrofga bir qarab oldi. - Bor uying, aytilgan narsani olib kel. Bo`lmasa yigitlarni jo`nataman!
Mo`minni ko`zyoshlari soqoli ustiga tomchilay boshladi. Rustamni qo`llarini mahkam ushlab oldi.
- Inim bir tantilik qiling o`timan... -deyarli tizzalarini yerga qo`yib o`tindi. G`ururni chetga surib, qilgan xatosini tuzatishga chiranib.
Rustam Mo`minni achinarli qiyofasiga qarab, ko`ngli yumshab ketdi.
- Mayli sazang o`lmasin, yana bir qo`l o`ynaylik. Yutsang qizing o`zinga, yutqazsang unda taqdiringdan ko`r.
- Roziman... Roziman... -dedi Mo`min hiqqilab.
Rustam patnis ko`targan yigitga ishora qildi.
Yagit esa tezda hali ochilmagan, yangi qarta olib kelib Rustamga uzatdi...
- Domlaga ber, o`zi chiylasin. Yana g`irrom o`ynading deb yig`lab o`tirmasin! -Rustam mazah qilib kuldi...
Mo`min qo`llari qaltirayotgan bo`lsada, bir amallab qartani chiyladi.
Hona uzra skunat, faqat bo`g`ilib, hiqqillab nafas olayotgan Mo`minning yutungan tovushi, pichirlagancha tangiridan madat so`ragan ovozi eshitilardi xolos.
Barmoqlari bilan qartalarni surar ekan, peshonasida yarqiragan sovuq terni artib oldi.
- Menda 21! -dedi qartalarni stol ustiga ohista qo`yib.
Endi qartalarni ochish navbati, Rustamga keldi. U ham erinmay bitta-bitta ochib ko`rdi va qah-qah urib kulib yubordi...
- Mo`mintoy... Bugun yutuqlar menki bo`lishini taqdirni o`zi istayabdi. Mana qara, bu uch qizga! -Rustam uchta qarta qirolichalarini Mo`minni oldiga tashladi. - To`rtinchisini sen olib kelasan!
Chindanda Rustam omadli yigit yoki bu taqdir bitigi...
Bu safar Mo`min peshonasiga mushlagnch, biroz ko`z yoshlarini yashirib yig`lab oldi-da, o`rnidan turib oyog`ini sudraguday bo`lib tashqariga chiqib ketdi.
- Borlaring, ortidan! Fikridan qaytsa qizni o`zlaring olib kelasanlar! -dedi Mirzaboy barvasta yigitlariga buyruq ohangida. - Biz ham ko`rib qo`yaylik Mulla Mo`minni xurluqo qizini... - xo-xolab kuldi.
O`yin esa yana davom etdi, endi uch kishi qolishdi. Chamasi yana ikki soatlar davom etgan o`yinda Rustamni qo`li balan keldi. Yaxshigina yutuq, barcha raqibni yer tishladi, bu kecha Rustamni omadli kuni bo`ldi...
Keyingi o`yin qachon, qayerda va qay vaqtda bo`lishini o`zoro maslahatlashib kelishib olishganlaridan so`ng, tarqalish uchun endi o`rnilaridan turgan edilar. Shu paytda xonaga Mo`min qizini yetaklab keldi. Hamma yana qaytib o`rniga o`tirdi...
Xona o`rtasida turgan qiz katta-katta joydirgan ko`zlari bilan, o`ziga qarab turgan sovuq nigohlarga bir bir qarab oldi. Otasi nima uchun uni shuncha erkak orasiga olib kelgani, bu yer qanday joy, o`zi nimga keliganliklarini tushunmasdi. Izoh kutib otasiga qaradi, Mo`min esa, qiziga orqa qilib olgancha, stolda ichilmay qolgan aroqlardan piyolaga quyib, bir nech qultumini achchiq alam bilan yutardi...
- Aytmabmidim Mullani qizi zo`r narsa deb! Omadlisan ukam-omadlisan! - Ma`matni kulgu ovozi skunatni buzib yubordi. Qolganlar ham Rustamni tabriklay boshladilar...
Qiz esa hali hamon nima bo`layotganini tushunmas, nigohlarini otasiga qadardi. Otasini esa yelkalari tez-tez silkinayotgani hech kim sezmasdi.
- Sen rostdanam Mo`minni qizimisan?
Qiz ovoz kelgan tomonga qaradi va boshini sal qimirlatib tastiqladi.
- Endi sen, mana-bu yigitga tegishlisan, - Mirzaboy Rustamga ishora