Tasodifiy hikoya: КАЙНОНА ВА КУЁВ-5
Ўлиб турган экан деб ўйламасин деб, сандик устида турган кўрпачани олиб худди бошқа хонага чиқиб ётмокчи бўлгандек ешик томон юрдим. Куёвим гапингиз ёлғонмиди деди. Эшик олдида тўхтаб кайси гапим ман ҳали сизга ёлғон гапирмаганман дедим. Қизингиз касалхонадан чиққунча вазифаларини бажариб тураман дегандингиз деб гапимни эслатди. Нимани назарда тутаётганини тушиндим, олган кўрпачани жойига қайтариб кўйиб, қизимни гардиробини очиб уй кийимини ечиб тунги кийимини кийиб светти учириб ёнига бориб кр...davomi

Panjara ortidan Maktub "Farishta" dan

Добавил:	~ƒαяιѕнтα~ (04.07.2017 / 04:54)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	20491
Комментарии:	Комментарии закрыты

O`ziga to`q oilaning yolg`iz qiz farzandi edim. Dadamning tijorat ishlari yaxshi, shu sababli onamning ishlashiga hojat yo`q edi(dadam shunday hisoblardilar). Hech kimdan kam qilmay o`stirdilar, tarbiya berdilar. Sportga ham qatnashtirib, sog`lomulg`aytirdilar. O`rta ta`lim muassasasini tamomlab, nufuzli universitetlarning biriga, hujjat topshirib, imtihondan o`tdim. Shartnoma asosida o`qishga qabul qilindim. A`lo baholarga o`qib ta`lim ola boshladim...Bir kuni uyimizga men tanimaydigan, avvallari umuman ko`rmagan dadamning do`sti keldi. Ular juda uzoq vaqt bahslashdilar. Murosaga kelishdi chog`i jimib qolishdi. U odam ketdi. Biz dadamning ishlariga umuman aralashmasdik. Onam doim "bizni boqayaptimi tamom, shuning o`zi etarli. Qaerdan pul topishni o`zi hal qiladi" — derdilar.Dadam ertasiga ishdan kelib zudlikbilan uyni bo`shatib qo`yishimiz kerakligini buyurdilar. Savol berishga haddim sig`may, buyruqlarini so`zsiz bajarishga kirishib ketdim. Onam esa shundayg`azablanardilarki, dadam bilan birsoatlarcha qattiq janjallashishdi. Ko`z yoshlarim bo`g`zimga kelgan, nima bo`layotganligiga aqlim etmasdi. Dadam miq etmadilar. Boshlarini changallab quyi solgan bo`yi o`tiraverdilar. Onam esa tinimsiz yig`lar, goh baqirib, goh pichirlab dadamni koyirdilar. Uyimizdan qimmatbahotilla taqinchoqlar, kiyim-kechaklar va shaxsiy buyumlarimiznigina joylab faqatgina olti chemodon narsa oldik xolos. Uy jihozlarini olishga dadam ruxsat bermadilar.Shu kuniyoq shaharning chetroq qismida joylashgan bir hovliga ijaraga ko`chib o`tdik. Dadam ortiqcha so`z gapirmas, onam hamkoyiyverib ancha holdan toygan edilar. Shu zaylda kunlar kunga ulanib boraverdi. O`sha notanish kishi uyimizga kelgan kundan buyon barcha narsani yo`qotdik. Uy-joy, mol-davlat... Hattoki dadam tijorat yuritishdan ham mahrum bo`ldilar. Dadam, o`sha begona kishidan katta miqdorda qarz olib uyimizni garovga qo`yganekanlar, foizi ortib ketib to`lay olmabdilar.Doim badavlat bo`lib yashagan inson bunday judolikni ko`tara olmas ekan. Yuraklari xuruj qilib, falaj bo`lib qoldilar. Onam har kuni dod-voy solib dadamni siltardilar. Ro`zg`or qilish yuki mening zimmamga yuklatildi. Talabalik stipendiyamni ancha vaqtdan beri yig`ib qo`yganim uchun avvaliga qiynalmadim. Dori-darmonlar va ijara haqqi uchun esa qimmatbaho taqinchoqlarimizni birin-ketin sota boshladik.Dadamning dardlari o`zlariga etarli. Men esa o`qiyman. Xullas, onam hech qaerda o`qimaganlari uchun ish topa olmadilar. Mahalladagi ayollardan biri ularga qaerga borib yordam so`rash kerakligini uqtiribdi. Shu kuniyoq onam o`sha xonadonga ketdilar. Allamahalgacha kutdim. Tun yarimlab qolganda onam xush kayfiyat bilan kirib kelib, qo`llaridagi xaltadan anvoyi eguliklarni olib, birin-ketin dasturxonga qo`ydilar.Savol berishga ham ulgurmadim. Xursandchilikdan bo`lgan voqeani gapirib berishga tushdilar,"Qo`shni ayol aytgan manzilga bordim. Ichkaridan o`zimni tanishtirishimni so`rashdi. Qo`shni ayol tayinlagan gaplarni aytdim. Darvoza eshigi ochilib, meni bir ayol ochiq chehra bilan ichkariga taklif qildi. Oilamiz haqida so`rab surishtirdi, barchasini gapirib berdim. Tushungan ayol ekan, o`zini Dilorom deb tanishtirdi. Meni hech qanday gap-so`zsiz ishga qabul qildi. Menga o`sha xonadon bekasi o`ziga yordamchi bo`lishimni tayinladi.Bugundan ish boshlashim mumkinligini aytdi. Qiladigan yumushim juda engil bo`lib, xonadonga keluvchi mehmonlarga hech qanday savollarsiz choy tashish edi. Uyga qaytadigan vaqtimda bir dasta pul va eguliklar solingan xaltani "avans" deya qo`limga tutqazib yubordi", — deya so`zlarini tamomlab, dadam yotgan xonaga kirib ketdilar.Men ancha engil tortdim. Onamning kayfiyatlari joyida, dadamga ham bugun o`shqirmadilar, xayriyat. Yaxshi kunlarimiz qaytayotgandek tuyuldi go`yo"…Oradan ikki kun o`tmasdan dadamni nogironlar uyiga joylashtirdik. Bunga o`sha onamni ishga olgan xonadondagilar yordam berishdi. Onam ishga tushganlariga ko`p bo`lmagan bo`lsa-da, dadam qarovsiz qolib ketayotgandilar. Men ham yil yakuniy imtihonlarga tayyorgarlik ko`rib o`qishdan kech qaytardim. Dam olish kuni Diloram opa meni ham onam bilan birga borishimni so`rabdi. Birga bordim, ularni hech birini tanimaganim uchun oshxonadan chiqmadim. Ularnikigajuda ham ko`p ayollar, qizlar ta`lim olgani kelisharkan, men buni o`sha kuniyoq bilib oldim.Men zamonaviy kiyinib olgandim, keluvchilar meni ko`rib qolishsa g`alati qarab bir nimalar deya pichirlab o`tishardi. Kech tushib hamma tarqagach, biz ham uyga qaytishga tayyorgarlik ko`rayotganimizda, Dilorom opa:— Qizingizni doim birga olib kelavering. Maoshini ikki barobar qilib beraman. Sizga ham yordamchi bo`ladi. Istasa, bizning jamoatga qo`shilib ta`lim olishi mumkin, faqat iltimos mana bu ust-boshini almashtirib, huddi bizlardek kiyinib olsin. Ko`cha-kuyda bunday yurish gunohi-azim. Men sizga diniy kitoblarimizdan beraman o`qib ozgina bo`lsa ham tushunchaga ega bo`linglar. Sizlardek go`zal ayollarimiz muslima bo`lmoqliklari kerak, — deb bizga kiyimlar, kitoblar bir qancha pul ham berdi. Ancha kech bo`lib qolgani uchun bizni uygachamashinada Dilorom opaning ukalari Rashid aka eltib qo`ydi.Qiziquvchanlik kuchlilik qilib tong otishini ham kutmasdan kitobga ko`z yugurtirib chiqdim. Diniy kitob ekan. Bu haqda avval tushunchaga ega bo`lmaganim uchun, menga qiziq tuyuldi. Muqaddimani o`qib "Jannatga yo`l" olish uchun jamoatga qo`shilib amirlar aytgan ishni qilish kerakligi yozilganiga ko`zim tushdi. Yaxshilab tanishib chiqmoqchi bo`ldim. O`qir ekanman negadir bu erda yozilgan narsalar biz yashayotgan hayotdan tubdan farq qilishini angladim. Kitobdagi bitiklar qo`rqinchlidek tuyuldi menga. Ushbu kitobda"qizlar balog`atga etgan zaxotiyoq nikohga berish kerakligi, ayollar esa ersiz yurmasliklari,"noshar`iy" taomlari iste`mol qilmaslik, kofirlarni qirib tashlash, bu erda o`qigan narsalariga amal qilib, boshqalarni ham shunga da`vat qilish" ta`kidlangandi.Bu narsalar shunchalik chuqur yoritib berilgandiki, shu va shunga o`xshash so`zlar bilan fikrni zaharlaydigan darajaga etaklardi. O`sha damda bularni anglab etmagan ekanman. Aksincha, men din uchun o`z jonini fido qilib,"shahid" bo`lib, "Jannatga yo`l" olishni xayoldan o`tgazgan edim. Diniy ma`lumotlar darsini endilikda Dilorom opaning uyida yotib qolgan holda ola boshladim. Bu damda men "hijob" kiya boshlagandim. Endi o`ylasam, o`zim bilmagan holda tagi puch g`oyalarga ergashib, chuqurlashib ketgan ekanman. O`ziga yarasha, zamonaviy hayot kechiradigan qizdan, allaqanday diniy libosga o`rangan, "muslima”ga aylanib qolganimni sezmay qolibman.Universitetimdagi darslarni ko`p qoldirganim uchun meni o`qishdan chetlatishdi. Onamni esa Rashid aka o`z qaramog`iga oldi. Ular "shar`iy" nikohdan o`tishdi. Bunga qarshilik qilmadim. Chunki men o`qiyotgan kitoblarda ayolning ersiz yurishi qat`iyan man qilinib, albatta, kimningdir nikohida bo`lish lozimligi yozilgandi. Rashid aka onamni olib boshqa bir davlatga o`z safdoshlarimizni kengaytirish uchun "jihod" qilgani ketishdi. Ularni qaytib ko`rmasligim mumkin edi. Bu xonadondagi