Tasodifiy hikoya: Hozirgi zamondagi ayrim chala erkaklar uchun maxsus ....
Bir eru-xotin bo‘lib tez-tez janjallashib qolishar ekan. Er: -«Bir gapdan qolsang o‘lasanmi? Er o‘rnida ko‘rib bosh egmaysane.» debdi. Xotin esa: -«Xo nega endi? Kuni bilan bir og‘iz shirin so‘zingizni, e’tiboringizni mandan qizgonasiz» debdi. «O‘zing doim zaxaringni sochaversang, qanday yaxshi gapiray. Ayb o‘zingda» debdi. Mojarolari tugamabdi. Bularni baqir chaqirini eshitgan bir qo‘shnisi kelib: «Falon joyda yaxshi donishmand bor. O‘shanga uchrashinglar. U muammolaringni xal qiladi «...davomi

boshladi. Kun davomida uning qalb yaralarini malham qo`yishga urunaman, ammo tunga borib bu yaralar yangilanadi.

Uch hafta o`tgach, do`ktirni ruhsati bilan gipsni olib tashladik. Shu bilan jismidagi jarohatlar bitti. Ammo ruhiy holati kundan, kun yomonlashib boraverdi. Bu orada, do`ktirni tasvsiyasi bilan ruhshunosga olib borishimga to`g`ri keldi. Lekin zig`ircha ham foydasi bo`lmadi. Boshida faqat kechqurinlari bazi-bazida bezovta bo`lsa, endi kunduz kunlari ham, to`satdan yig`lab yuboradigan yoki shovqundan qo`rqib quloqni berkitib oladigan odat chiqarab oldi. Kundan kun, aqildan ozib borayotgani ko`rib yuragim qon bo`lib ketardi. O`zimni qo`yarga joy topolmasdim...

Yarim kechasi, to`satdan uyg`onib ketdim. Qarasam o`rinda yo`q! Hojatga chiqdimikin degan hayolga borib qaradim. Yo`q. Havotirda izlay boshladim.

- Madinaaaaa!

Baqirganimdan cho`chib ketgan, ovozi keldi. Qarasam shikafni ichida tizzasini quchoqlagancha qaltirab o`tirardi.

- Madinaaa! - indamadi, - Jonim!



Davomi bor...
Muallif: -MAJNUN-