Tasodifiy hikoya: Dugonamning ayanchli taqdiri.
Salom men sizlarga bir vaqtlar eng yaqin bulgan dugonamning hayotini gapirib bermoqciman.uning ismi ...davomi

Bizdaham uch kundan beri aloqa yo`q.
Azamat aka: Unda uni o`zim kasalxonaga olib boraman... Azamat aka o`quvchini mashinasiga o`tqazib kasalxonaga ketti.
Hilola: Vahima qilmang. Hammasi yaxshi bo`ladi…
O`quvchilar ovqatlanib bo`lishgach hamma xonasiga tarqadi.
Bir pastan keyn Irodaning eshigi taqilladi.
Kamol: Kirsam maylimi?
Iroda: Eshik ochiq kiraver… Ho`sh olib keldingmi?
Kamol: Ha mana.
Iroda rasmni olib stol ustiga qo`ydi. Ko`zidagi bog`ichini yechib o`ng ko`zini yopib chap ko`zida (suniy ko`zi bilan) rasmga qaradi.
Iroda: Bu yerda murdani topdingmi? Iroda kimligini bildingmi?
Kamol: Ha sharpaga o`xshab tushkanide.
Iroda: Uni atrofida qandaydir rang bormi?
Kamol hayron bo`lib: Yo`q. Atrofi odatyi.
Iroda: Chunarli.
Kamol: Nima bo`ldi?
Iroda: Sanga aytkandima suniy ko`zim boshqacha narsalarni ko`radi deb.
Kamol: Ha aytkanding. Lekin nimani ko`rishini aytmaganding.
Iroda: O`limni yani o`lim rangini.
Kamol: U qanaqa rang bo`ldi?
Iroda: Bilmadim. U hech qanaqa rangga o`xshamaydi. Noodatiy rang. Agar odam o`limga yaqin bo`lsa u rang sal hiraroq agar o`lgan bo`lsa u rang tinniq ko`rinadi. Man murdaning rangi qanaqa bo`lishini ko`rmoqchi edim. Mana endi bilvoldim. U ancha tinniq ko`rinar ekan.
Kamol: Shuning uchun mani murda emasligimni bilgan ekansanda?
Iroda: Shuning uchun ham. Esingdami manga o`xshidigan haykalni ko`rganing?
Kamol: Esimda.
Iroda: U holamning qizlari Nigora. Onam u o`lgandan keyn haykalini yasagan edilar. Biz huddi ikki tomchi suvdek bir birimizga o`xshar edik. Balki egizak bo`lgandirmiz.
Kamol: Unga nima bo`lgan edi?
Iroda: Yuragi kasalligi sababli olamdan o`tdi. Unga bizning magazin yoqar edi. Ayniqsa ichidagi bir qo`g`irchoq. Biz ko`p vaqtni birga o`tqazardik. Lekin afsus…
Kamol Sobriyaning telfondagi gapini esladi “Nigoramidi Irodamidi”.
Kamol: Demak o`shanda u uchun qo`g`irchoq olib kelgan ekansanda?
Iroda: Ha uning uchun
Kamol: Unda hozir murda kimligini bilar ekansanda?
Iroda: Maktabda bog`ichimni deyarli yechmas edim.
Kamol: Lekin kimligini bilasan?
Iroda: Ha. Murda…
Shu payt eshik qarsillab ochilib ichkariga Ahror harsillab yugirib kirdi.
Ahror: Man man yomon ish qilib qo`ydim
Kamol: Nima bo`ldi?
Ahror: Jo`shqin eslaringdami? Jasurov?
Kamol: Ha esimizda. Sinfdoshimizku.
Ahror: Ahmoqman ahmoqman.
Kamol: Chuntiribroq gapirsangchi.
Ahror: Biz Jo`shqin bilan gaplashayotkan edik. Negadir o`zini boshqacha tutayotkande bo`ldi. Manda shubha tug`ildi. San murdamisan dib savol berdim. U o`zini yo`qotib qo`ygandek bo`lib keyn jaxl qildi. Ishonchim komil bo`gandi. Uni murda dib o`ylabman… Lekin sila eslaganiladan chundimki murda u bo`lmagan ekan. Axir u murda bo`lganda hotiramizda o`zgarishlar bo`lgan bo`lardiku.
Iroda: Uni o`dirdingmi?
Ahror: Hech narsani chunmi qoldim. O`zimga kelib ikkinchi qavatdan pastga qarasam Jo`shqin qonga belanib yerda yotibti
Iroda: Mana ahmoq.
Kamol: Yoki u murda emas yoki hali o`lmagan.
Ahror: Nima?
Kamol: Ha ikkinchi qavatdan yeqilish faqat o`lim bilan tugamaydi.
Ahror: Jin ursin. dib oynadan hovliga qaradi. Bu yerdan yiqilgan joyi ko`rinmasakan.
Kamol: Bechoraga yordam kerak. Yurilar.
Karidorga chiqishkanida ro`parasidan Jalol chiqib qoldi.
Ahror: Jalol Jo`shqinni ko`rmadimmi?
Jalol: Ko`rdim. Hozi oldimga kegandi hammayog`i loy. Nimadandir jaxli chiqqandi.
Ahror: Hudoga shukur.
Jalol: Nima bo`ldi o`zi?
Kamol: Hammamiz pasta yig`ilaylik.
Pastga tushishkanida ularni Charos ko`rib qoldi.
Charos: Nima bo`lyabti?
Ahror: Haligi Haligi. Sal qolganda…
Charos:
Kamol: Hech narsa. O`zin nima qilyabsan?
Charos: Haligi kaseta yo`qolib qoldi.
Kamol: Nima? Qayerga yo`qoladi?
Charos: Boya Dilafruz bilan Umida kirgan edi…
Shu payt Kamolni oyog`ini kimdir ushab oldi. Qo`rqib ketib pastga qarasa Jamshid polda yotkan edi.
Kamol o`tirib Jamshiddi turg`azaman dib yelkasidan ushaganida qo`li qanaqadir namliga teydi. Tortvosa qon.
Kamol: Jamshid nima bo`ldi?
Jamshid zo`rg`a: Oshxonada mehmonxona xodimi….
Kamol: Ahrorni Jamshidga qara. dib o`zi Oshxona eshigini ochti. Ichkarida yong`in. Mehmonxona xodimini esa pichoqla tiqib devorga sanchib qo`yishkandi.
Kamol: Mehmonxonada yong`in.
Ahror: Nima?
Shu payt ikkinchi qavatdan chiqiriq ovozi eshitildi.
Charos: Umidani ovozi. Hamma tepaga yugirishti.
Kamol: Ahror san Jamshidga qarab tur.
Hamma tepaga chiqti. Charos Umidaning xonasiga kirdi. Xonada hech kim yo`q. Lekin hamma yoq qon.
Jalol: Nima bo`lgan bu yerda?
Charos: Umida Umida… Umidaaa.
Karidorda kimnindir yugurib kelayotkani eshitildi. Kamol chiqqanida Jamila keb unga turtilib ketti.
Kamol: Nima bo`ldi?
Jamilani yuzlari oqarib ketkandi. Huddi nimadandir qo`rqqandek: Anavi yerda Mehmoxona hodimasi aqildan ozib hammani pichoq bilan o`ldiryabti
Ahror: Nima?
Kamol: Ahror? Jamshida qara degandimku.
Ahror: Jamshid endi yo`q
Yana chinqiriq eshitildi. Kamol biza uyoqqa boramiz. Ahror Jalol bilan Holammi oldiga borib ogohlantirilar.
Endi tarqashkanida mehmonxona kalonkalaridan (shifta turadigan) kasetadagi gaplar eshitila boshladi. Gaplar tugagandan keyn,
Dilafruz: Murda oramizda. U Iroda. O`ylab ko`rin uni nega bir ko`zi suniy? Chunki u yoshligida o`lgan. Qayta tirilish esa oxirigachan bo`lmagan. Shuning uchun bir ko`zi suniy.
Ahror Jalol bilan Hilolani xonasiga borishti.
Ahror eshikni taqillatib: Hilola opa shuyerdamisiz? Hech kim indamadi.
Ichkariga kirishti, hech kim yo`q.
Iroda Charos Kamol karidorda ketishayotkanida yo`lidan qolgan sinfdoshlari chiqishti. Kimnidir qo`lida pichoq kimdadir qaychi.
Dilafruz: Ana murda o`ldiringlar. din Irodani ko`rsatdi.
Ikta bola pichoq bilan tashlanaman diganda Kamol yo`lni to`sib qoldi.
Holiq: Yo`ldan qoch!
Kamol: Aqillaringni yig`larin Iroda murda emas.
Holiq endi uraman diganda Kamol chap berib chakakiga mush tushirdi. Holiq gurs etib yiqildi. Ikkinchisiniyam uraman diganda Iroda Kamolni qo`lini ushlab “Kerakmas” digande boshini chayqab qo`ydi. Kamol Irodani qo`lini qattiq ushlab orqaga zal tarafga yugurib ketishayotkanida yo`lligidan Jo`shqin chiqib qoldi. Qo`lida sinfdosh qiz qonga belanib yotkandi.
Jo`shqin: Ups. Bu murda emasakanku Lekin farqi yo`q. Iroda endi sani navbating. dib ular tomon yura boshladi. Shu payt yo`lni Hilola to`sib qoldi.
Hilola: Bo`ldi yetar shuncha qotillik. O`zilarga qarnaglar mahluqga aylanib qobsilarku. Yetar
Jo`shqin Hilolani pichoqlab tashladi. U jonsiz yerga dumaladi.
Kamolni Jaxli chiqib: Nima qilib qo`yding? Iflos. Jo`shqinni itarvorib Holasini poldan ko`tarib venasini tekshirib ko`rdi. Puls bilinmadi.
Jo`shqin o`rnidan turib endi Kamolga pichoq uraman diganda Charos taxta bilan uni boshiga tushirdi.
Charos: Yetar shuncha qotillik. Kamol Uni tashqariga olib chiq.
Kamol Jo`shqinni ushlab tashqariga olib chiqti. Bu payta yong`in ancha joyga tarqashka ulgurgandi. Sinfdagi tirik qolgan o`quvchilarning yarmi tashqarida. Kamol Jo`shqinni ulaga berib orqaga qaradi na Iroda na Charos bor. Ichkariga yugurib kirib ikkinchi qavatga