Tasodifiy hikoya: Adajonim bilan 7 kisim
Man. Adajon sizga bir narsa aytsam hafa bomisizmi Adam. Yo nega hafa bolaman asal kizim aytaver Man. Ha anu ortogim bor ediku Shahlo bizanikiga kelganchi Adam. Hosh nima boldi unga Man. Ha osha tufayli oshani gapi bilan yordami bilan shu ishlar boldide adajon unga hammasini aytim kotaliginiham aytsam u ham kizikip koldi shunga yo demasangiz u ham bizlar bilan bir kecha yotsa nima diysiz shunga Adam. Bilanan osha boshlaganini lekin kizkm u kiz bola bolsa kande boladi Man. U ham kiz bo...davomi

Ahror: Yo`q ko`rmadim.
Kamol: Nima bo`ldi o`zi?
Ahror: Bilmadim. Yonimda turib o`zindan o`zin xonaga kirib kettin. Gapimmi eshitmadin shekilli javob bermading. Keyn yiqilib tushtin. Hayronman.
Kamol: Eson omon shu yerdan chiqvosak go`rkaydi.
Ahror: O`zini bos. Tur yuraqol.
Ular tashqariga eson omon chiqvolishti.
Charos: Nima bo`ldi?
Kamol: Kaseta chiqti xonadan.
Charos: Nega telefon qilsak omadilar?
Ahror: Bizaga hech kim telefon qilmadiku?
Charos: Mana qara. dib telefonini ko`rsatti.
Ahror: Mana boya qiganinda gaplashkanmiz. Keyn qilmabsanku.
Charos telefoniga qarab qo`rqib ketti: Axir Axir xozir telefon qilgandimkuu. Nimalar bo`lyabti o`zi?
Iroda: O`zini bos. Mani telefonimdan qildikku
Charos: Esim qursin. Qo`rqib kettim
Iroda telefonni ko`rsatdi. Haqiqattan telefon qilishgandi.
Kamol telefoniga qarab: Ha 7 martta javob berilmagan qo`ng`iroq. Negadir telefonimni ovozi o`chib qolibti.
Ahror: Mandayam. Lekin bur rejimga o`tqizganimmi eslolmaylan
Kamol: Hammasi shubhali.
Iroda: Kasetaga qaytsak.
Kamol: Ha aytkancha. Maktab studiosiga borsak ichida nima yozilganini bilamiz.
Ular maktabga kirib kasetani qo`yishti. Sal shitirlagan ovozlardan keyn:
“Mani ismim Sobir. Hozir gapiradigan gaplarimdan keyn bu kasetani xonani qayerigadir yashirib qo`yaman. Agar siz bu kasetani topib eshitayotkan bo`lsangiz demak b66 sinfida o`qisiz.
Biz lanatdan qutilish uchun shaxarchadan uncha uzoq bo`lmagan tog`da joylashgan Maqbaraga borgandik. Ustozimiz: Agar bu maqbarani tozalab astoidil duo qilsak lanattan qutilishimzni aytti. To`g`ri bunga hamma ham ishonmadik. Ishga kirishib ketti. Kechga yaqin ishlarni bitirdik. Maqbara ancha ochilganidi. Ustozimiz hammani bir joyga yig`ib maqbarani tozalaganimizzi va qilgan yaxshi amallarimiz evaziga bizni lanatdan saqlashini aytib duo qildilar. Negadir yengil tortkandek edik. Huddiki qutilgandekmiz. Endi ortka qaytamiz deganda qayerdandir qop qora bulut paydo bo`lib jala quay boshladi. Hamma pastga shoshgan. O`shanda birinchi qurbon Holiq bo`ldi. Hech kimda yo`q soyabon faqat unda bor edi. Holiq soyabon ushlab oldimda bemalol ketayotkan paytida birdan nimadir charaqlab judayam qattiq gumburlagan ovoz chiqti. O`zimga kelib qarasam uni yashin urgandi. Kuydirilgan tananing hidi haliyam esimda. Ikkinchisi qurbon Madina bo`ldi. U loyda sirpanib so`qmoqdan chiqib pastlikka qulab ketti. Keynroq bilsak bo`yin qismi bilan xarsangga urilib o`lgan ekan. O`shanda pastga tushkanimizda man hammani lanattan qutqardim.
O`shanda o`shanda. Eslay olmayabman… Nimaydiya… Esladim. Lanattan qutilish uchun murdani o`z olamiga qaytarish kerak. O`shandagina hammasiga barham beriladi. Hammasi tamom bo`ladi.
Eslab qoling murdani o`ldirish kerak. Garchi u murda bo`lsayam lekin odamdek…”
Ahror: Nega chunarsiz gapirgan?
Kamol: Axir xotirasi o`chayotgan payti. Shundaham qancha gapni gapirdi.
Ahror: Qanday qilib murdani topamiz?
Kamol: Bilmadim.
Ahror: Chorasi bo`lishi kerakku.
Kamol: Bo`gani bilan bizga nomalum.
Charos: Topkanimizdayam o`z sinfdoshimizni o`ldira olamizmi? Qotillik qilishga juratimiz yetarmikin?
Iroda: Ha… Mana asosiy masala.
Kamol: Buguncha yetar. Uy uyimizga tarqimiz. Charos kaseta sanda turgani maqul.
Ertasi kuni maktabda.
Birinchi soatda hamma jimlikda o`tirdi. Ikkinchi soatda gap boshlandi.
Gulinora: Maqbaraga borish kerak.
Zahro: U yerda nima qilamiz?
Gulinora: Axir bir yili b66 sinfi shunaqqilib lanattan qutilgandiku.
Zahro: Kim aytti?
Gulinora: Kattalardan eshitkandim.
Bu gap bir pasta hammaga tarqadi. Deyarli butun sinf o`sha yerga boramiz deyishni boshlashti.
Tanaffusta
Charos: Kimdir bu kechegi gapni qolganlagayam ayttimi?
Kamol: Man etmadim.
Ahror: Man ham
Iroda: Man gaplashmiman disayam bo`ladi
Charos: Unda maqbara haqida qayerdan bilishti?
Ahror: Bu haqida manam eshitkandim yoshligimda.
Charos: Man birinchi martta eshitishim.
Uchunchi soat sinf kuratorining darsi edi. O`quvchilar Maqbaraga chiqish kerakligi haqida gapira boshlashti.
O`qituvchi: Mayli roziman. Istagilaga qarshi chiqish niyatim yo`q Bo`lmasam ertaga ertalab maktabda yig`ilamiz. Man avtobus gaplashaman. Birga ketamiz.
Bahora: Uzur man boromiman. Ertaga bu shaxarchadan ketyabmiz.
Yulduz: Man ham boromiman. Ertaga uyda ishlarim bor edi.
O`qituvchi: Yaxshi unda qolganlarni kutaman…
Darslar tugab Hamma uy uyiga keta boshladi.
Bahora: Yulduz ko`rishkuncha
Yulduz: Omadini bersin dugonajon
Kamol Irodani oldiga kelib: Kuzatib qo`yaman.
Iroda: Mayli.
Kamol: Ertaga boradigan bo`lganimiz yaxshi bo`ldi.
Iroda: Qaydam.
Kamol: Kechka yaqin vaqting bormi ?
Iroda: Nega tinchlikmi?
Kamol: Haligi rasmni topkandim.
Iroda: Kechga vaqtim yo`q edi yaxshisi ertaga o`zing bilan ovol.
Kamol: Hop
Ertasi kuni hamma maktab oldida yig`ildi.
Hilola: Xuramatli o`quvchilar. Bugun Man Azamat aka va Sinf rahbarilar kuzatuvida maqbaraga chiqsizlar. Undan oldin tog` yonidagi Mehmonxonaga joylashamiz. Iltimos o`zilarga ehtiyot bo`lilar. Marhamat hamma avtobusga.
Bu paytda Bahora oilasi bilan mashinada shaxardan chiqib ketayotkan edi.
Bahoraning dadasi: Shu tog`li yo`ldan o`tvosek hammasi yaxshi bo`ladi.
Bahoraning onasi: Ilohim.
Bahora o`ylanib ketardi. “Bu qarg`ishtan qutilarmikinmiz?”
Tog`dan toshlar xarakatlanayotgan ovozi eshitildi. Uncha katta bo`lmagan tosh bo`lagi Mashinaning oldi oynasiga kelib teydi. Hech kimga zarar yetmagan bo`lsada yo`l ko`rinmi qolganligi sababli ular pastlikka qulab ketishti. Yana bir qurbon(lar).
Yulduzning oilasi uyda o`tirishkan edi. Yulduzning onasi oshxonaga kirganida qayerdandir gaz hidi kelayotgandek tuyuldi. Yerto`ladagi suv isitish pechidan xabar olish uchun tushti. Pechkadagi olov o`chib qolib gaz gurillab chiqib yotkan edi. Nimaligini ko`rish uchun svetni yoqqanida… Yana bir qurbon(lar)
Avtobus ham mehmonxona oldiga yetib keldi. Hamma birin ketin tusha boshladi.
Jamshid: Kelilar bir rasmga tushib qo`yaylik. Estalik uchun…
Qani jilmayinglarchi… Hech kimda jilmayadigan kayfiyat yo`g`idi…
Mehmonxonaga endi kirib joylashishni boshlashganida jala quyib yubordi. Joylashib bo`lib mehmonxona zaliga chiqishti.
Azamat aka: Jala quygani sababli maqbaraga chiqishni ertaga qoldiramiz. Buguncha shu yerda qolamiz.
Charos: Uyga qaytsak bo`lmaydimi?
Azamat aka. Agar bugun ketsak ertaga qaytib kelolmaymiz. Yo`llar suv tagida qolib ketadi.
Kun kech bo`ldi. Kechki ovqat payti. Hamma Mehmonxona oshxonasida ovqatlanib o`tirardi.
Iroda: Kamol haliroq xonamga kela olasanmi?
Kamol: Ha.
Iroda: Rasmni ovolish esindan chiqmasin.
Kamol: Hop
Shu payt kimdirning hirillab nafas ola boshladi.
Azamat aka uning oldiga borib: Nima bo`ldi?
Yonidagi astmaga qarshi ingalyatorni ko`rib uni oldi. Boshib ko`rsa tugagan ekan.
Azamat aka: Boshqasi bormi?
O`quvchi yo`q degandek boshini chayqab qo`ydi.
Azamat akatTelefonini olib kasalxonaga qilaman degandi aloqa 0.
Azamat aka: Tez kasalxonaga telefon qilinglar. Manda antenna chiqmayabti.
Qolganlardayam shu ahvol edi.
Mehmonxona hodimasi: