Tasodifiy hikoya: O'z umr yoldowimni topganim
Avvalom bor assalom alaykum hurmatli saytdowlar men sizlarga hayotimda bolgan va hozir ham davom etayotgan voqeani aytib bermoqciman.ismim asror 1997 yilda tugilganman oilada 4 kiwimiz men singlim oyim va dadam. oilamiz oziga toq cunki dadam neft gaz soxasida iwlaydilar oyim esa wifokor wu sababdan hayotda unca qiyincilik kormay katta bolganmiz kollejni bitirib oliy oquv yurtiga oqiwga topwirdim ammo omadim kelmadi dadam pul gaplawaman desalar ham rozi bolmadim cunki oz bilimimga iwonardim.ha ay...davomi

keladigan, do`stlarim, tanishlarim uchun ketishimdan avval bir chiroyli ziyofat uyushtirishga qaror qildim. Shu maqsadda bozorga tushgandim.

Ammam anchadan buyon, Shirinni ham o`zlari bilan bozorga olib chiqayotgan edilar. Qo`shni bo`lsakda, ohirgi yillari Shirin bilan avvallardagidek yozilib gaplashishga deyarli imkon bo`lmasdi. U ham onasiga yengillik bo`lshi uchun tinmay harakatda. Men ham o`qish, bo`sh vaqtlarda esa, dadamga qarashib korxonadagi ishlardan ortmasdim.

Yomg`ir yog`ayotgani uchun, usti berk oziq-ovqat rastasi olralab yurdim. Buryo`la Shirinni ko`rib ketaman degan niyatimham yo`q emasdi. Hayol bilan ketayotgan edim, ortimdan kimdur yelkamni ushladi. O`grilsam Shirin, kulib turibdi.

- Assalom alaykum!
- Va`alaykum assalom...
- Buyerda nima qilib yuribsiz? -dedi, qo`limdagi sumkalarga imlab.
- Guruch olgani tushgandim.
- Aaaa! Guruch ho`o` narida sotiladi...
- Yo`q, guruch oldim, sizlar bilan salomlashib o`tib ketay degandim. Qara niyatim holis ekan o`zing uchrading...
- Haaa, shunaqada biz eslashiz bilan qarshizdan chiqaveramiz... - gina qilib, qosh chimirdi, - Siz esa armiyaga ketayotgan ekansizu, haligacha menga aytmaysiz?
- Gullar malikasi! Aytiginchi ohirgi marta qachon nafas roslab gaplashdik?
- Eshimda yo`q! -dedi yelka qisib.

Sumkalarimni ko`targancha, yo`lda davom ettik.

- Siz boyxonim, bozorchi bo`lvolib oqibatni ham unutvordiz!
- Yo`g`ee! Hali unchalikka bormadikku? -dedi, hijolat bo`lgancha.
- Hee! Bormagan bo`lsayz endi borasizda?

``Honasi keldi, senam ichindagini aytvol Rustam!`` dedim, o`zimga o`zim.

- Shirin kunda, kun-ora ko`rishamiz-a?
- Hmm, ko`rishamiz!
- O`sha vaqtda menga nima diysan?
- Nima derdim? Salomlashaman!
- Yanachi?
- Sog`lig`izni so`rayman!
- Yana?
- Bilamdim... - hayron bo`lib, yelka qisgancha, labini tirshladi, - Nima deyman, o`ziz ayting?
- Salomlashasanu: keyin gaplashamiz, hozir ovqat qilishim kerak, halizamon oyim keladilar, gullarga qarashim kerak deysan yoki bozorga shoshib ketayotgan bo`lasan!
- Nima qilay, rosdan o`sha paytda shoshayotgan bo`lamande!..
- Ho`sh, unda men nima qilishim kerak? Seni mashinaga o`tirib ketayotganingda ortindan baqirishim kerakmi: Shirin men armiyaga ketyabman deb? - so`zlaridan, yuziga tabassum yoyilib, kaftlari bilan lablarini to`sdi, - Kuling, kuling Shirinxon, siz bizdan ayib topib gina qilasiz, arablab olasiz! Ayib o`zizda bo`lsa kulib qo`yaqolasiz-a?!
- ...
- Qiz ko`ngli gul bo`lsa, yigitniki podshox bo`ladi. Shirinxon!.. -dedim.

Bu gaplarimdan keyin Shirinda salgina o`zgarish sezildi.

- Kechiring Rustam, sizni aybizni ko`ribmanu, o`zimnikini sezmabman!
- Kechirdim...

Bu orada rasta boshiga chiqib ulgurgan edik, buyog`iga Shirin gulchilar yoniga, men esa mashinalar turar joyi tomonga yo`l olishim kerak edi. Negadur ikkimiz ham hayrlashishni istamay, turib qoldik. Ustiga ustak, burro tilimga ham bir tuzuk so`z kelmasdi. Shirin esa hayrlashishim, yoki biror nima deyishimni kutib, og`zimni poylardi. Nihoya bir necha sonyalardan so`ng o`zi so`radi:

- Uyga qaytasizmi endi?
- Ha uyga...
- O`zlazni mashinangizda keldizmi yoki yo`lovchi?
- O`zimiznikida! Nega so`rayabsan?
- Agar malol kelmas 10, 15 daqiq kutib turmaysizmi?
- Biror narsa ola ketishim kerakmi?
- Men ham siz bilan ketvolardim! -dedi.
- Oyinglarchi?
- Oyim yana 2, 3 soat shu yerda bo`ladilar, - Shirin bizdan ancha narida savdo qilayotgan onasiga bir qarab oldi, - Kutib turasizmi?

Shirin bilan yolg`iz qolish imkonyati yaralganidan, judayam quvonib ketdim.

- Voy, Shirin seni kutish kerak bo`lsa, umrimni ohirigacha kutib, turishim mumkun! -dedim, ishshayib.
- Indamasa, juda olasizaaa? Undan ko`rasi mashinayz qatta turgani aytsez bo`lardi!
- Mashinalar turarjoyda, kiraverishida turibdi.
- Kutib turing, 10 daqiqa boraman! -dediyu, shoshib onasini yoniga ketti.

Shirinimni kutish onlari, vaqt ham to`xtb qolgandek. Telefon ekraniga qarab, daqiqalarni sanayman. Sonyalarning immillab yurishi, yuragimni betoqat qiladi. Aksiga olgandek vaqt Shirin aytgan daqiqalardan o`tib keta boshladi. Har bir o`tayotgan sonya esa, tanamga bitta-bitta sanchilayotgan ingnaek og`riq beradi. 12, 13, 14 daqiqalarni sanashda davom etaman. Va nihoyat orqa eshik ochilib Shirin o`tirdi.

- Kutib qolmadizmi?
- Yo`q...
- Unda tezroq yuraylik!
- Shirin oldiga o`tib ol. -dedim.
- Nega? Orqada ketaqolay? -dedi, rat etib.
- Iltimos, oldiga otaqo! - oynacha orqali, qaradim, - Uchkundan so`ng bir yil uyda bo`lmayman. Boshqa bundan imkonyat bo`miydi...
- Rustam uyalmaysizmi qizbolaga shuqa degani? -dedi, to`satdan jahli chiqib.

So`zlarimni no tog`ri tushunib, hafa bo`ldi. Ochig`i bunday bo`lishini kutmagandim. Ilgarili bir-birimizi juda yaxshi tushunardik. Nazarimda oshirib yubordim. O`z so`zlarimdan o`zim izza bo`ldim. Oraga sovuq sukunat cho`kdi.

Mashinani asta o`t oldirarkanman, oynacha orqali Shiringa qaradim. U esa aytgan gapimdan qattiq ranjigan, qovog`ini solib olganancha yon tomonga qarab olgandi. Ulg`ayib borganimiz sari, so`zlar manosi tasir doyirasi ham o`zgarib borishini teran his etdim. Noiloj so`zlarimga izoh berdim:

- Yaqinlarimni diydoriga to`yib olay degandim, holos. So`zlarim og`ir botgan bo`lsa kechirasan!

Shirin ma`noli qarab qo`ydi, ammo indamadi yoki javob topolmadi. Katta yo`lga chiqib oldik.

- To`xteng! - Shirin oldinga intilib, yo`l chetida turdgan ikkita bola yetaklagan ayollarni ko`rsatdi, - Hamqishlog`imiz birga olaketaylik, qarang bolalari bilan yomg`irda turishibdi... -dedi.

Ayollarga biz bilan birga ketishlarini taklif qilik, ayollar esa jon deb rozi bo`lishdi. Shu yerda meni seventirgan ish sodir bo`ldi. Shirin mashinadan tushib, ayollarga orqa o`rindiqni bo`shatib, o`zi old o`rindiqqa o`tib oldi.

Tabiyatan bolajon insonman, shunga bo`lsa kerak bolalar bilan tezda til topishib olganimni o`zimham bilmay qolaman. Ayollardan birining 3, 4 yoshlar atrofidagi bolasi bor ekan. Qishloqqa kelguncha, shu bolacha bilan hamrohlarimizni rosa kuldirib qiziqarli savol-javoblar qilib kelim!

- Rustam bolalar bilan zo`r chiqashib ketasiz-a? -dedi Shirin, ayollar qishloq boshida tushib qolgandan keyin.
- Ha, bollachalar bilan yaxshi muloqot o`rnataman, chunki ular meni tushinadi. Lekin negadur yaqinlarim tushunmaydi! Ayniqsa Shirin degan qo`shni qiz! -dedim.
- Men u qizni taniyman! -dedi.
- Rosdana?
- Balki u qo`shni boladan, hafadur!
- Nega hafa bo`ladi? Qo`shni bola, hech qachon, unga yomon ko`ngilda qaramagan bo`lsa?
- U bola yaxshiligini biladi, lekin bazan o`zini tushunolmay qoladi...

- O`sha qo`shni qizdan so`rab berolasanmi, bola nima qilasa qizni ko`ngli ko`tariladi?
- Bu juda osonku!
- Qanday? -dedim.
- Uyiga yaqin qoldi, mashinasini to`xtatib qo`ysa bo`lgani!

Qarasam mahallamizga kirib kelibmiz. Shirinni gapidan keyin ikkimizni ham yuzimizda samimiy kulgu paydo bo`ldi. Mashinani eshigi yonida