Tasodifiy hikoya: Qaytar dunyo!
Нашриётга борсам, устозим мени қирқ ёшларга яқинлашган бир киши билан “Собиқ маҳбус Миркомил Миролим...davomi
Нашриётга борсам, устозим мени қирқ ёшларга яқинлашган бир киши билан “Собиқ маҳбус Миркомил Миролим...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (11 - Yakuniy qism...)
Добавил: | -MAJNUN- (12.09.2018 / 21:07) |
Рейтинг: | (6) |
Прочтений: | 27002 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - Qismlar...
(11 - Yakuniy qism...)
Oydin tunda suhbatlashib, biz o`zimiz ``jin ko`cha`` deb ataydigan muyulishga kelganimizda, oy yon tomonimizga o`tib, soyalarimiz ariq bo`yidagi tollar poyiga yonboshladi. Shu top birdan Shirin vahima aralash, huddi sharpalar taqib etayotganday o`sha tomonga ko`z tashlab pinjimga kirib ketguday yaqinlashdi.
- Nima! -avvaliga tajjublandim, lekin qo`rqayotgani tezda fahimladim, - Tinchlikmi?
- Shu... Shu tollarni kesib tashlashmadida! Kimga kerak o`zi! -dedi, qo`rqayotganidan ovozida salgina qaltiroq turib.
- Iya!.. Gullar malikasi, qo`rqib kettingmi? - kuldim, -Men yoningdamanku!... - o`zimni botir ko`rsatib Shirinni bu yoniga o`tqazdim. Yelkasiga do`stona qo`l tashlab oldim. - Qo`rqma men har kuni shu yerdan o`taman. Qo`rqsang kalima qaytar, yaratganni o`zi asraydi har qanday balo qazolardan.
Aslini olganda o`zim ham juda botir emasman, ins-jinslar borligiga ishonaman. Shuni uchun beymahalda, doyim kalima qaytarib yuraman, ayniqsa bu tunda vahimali bo`lib qoladigan yo`ldan yurganimda.
O`zimham ichimda kalimda qaytara boshladim. Shirin esa astoydil ovozini chiqarib shivirlagancha kalima qaytarardi. Shu top, tollar panasida allina shitirladi. Shirin yanada qaltirab, pinjimga suquldi. Oy oydin bo`lsada, tollar panasida bizga qarab turgan sargimtir jonvorga ko`zim tushdi. Engashdimu, yo`ldan biri tuhumday, biri yong`qday keladigan toshlarni olib, o`sha tomonga ketma-ket uloqtirdim. Biriga chap berib qochidiyu, ikkinchisi borib oyog`iga tegdi... Eeh bechora it vangillaganch qochib qoldi.
- It ekankuuuu! - dedi Shirin ko`ksiga ``tuf-tuf`` deb tuflab qo`yarkan.
- Eee gullar malikasi... Seni deb Qodir novvoyni begunoh kuchuki, kaltak yediya!
- Ayib egasida, kech bo`lganda, eshigini berkitib qo`ymaydimi?!
- Qo`rqib ketdingmi? - uni tinchlantirish uchun asta uning qo`llaridan, tutdim, - Yoningdamanku, qo`rqma!
- Rosa kech qoldikda! - allanechuk sovuqqina, qo`lini tortib oldiyu, ildamlab qadamini tezlatdi, - Tezroq yursak bo`lardi...
Indamay ortidan yurdim, biroz yurgach sekinlab ortiga qayrildi, boyagi ishidan keyin gapirshdan to`xtab jiddiylashib qolganimni ko`rgach, ko`nglimni ko`tarishni istadimi jilmayib qarab, yelkalarimiz tegar darajada yaqinlashib oldi.
- Shirin senga bir qiziq narsa aytib beraymi? -dedim, salgina ko`z tashlab. U bosh irg`adi. - Bir kuni yoshina yurak onasidan beyso`roq yolg`iz sayrga chiqibdi. Sakrab o`ynab, hiyobon aylanib yurar ekan, nogoh qarshisidan o`ziga oxshagan yana bir jajji yurakcha chiqib qolibdi... -dedim, unga termulib, birzum jim qoldim.
- Keyinchi? - qiziq tuyulgandek u kuldi, - Shu holosmi?
- ``Kel ikkimiz do`st bo`limiz`` deb aytibdi birinchi yurakcha ikkinchisiga qo`l uzatib. Ikkichi yurakcha ham birinchisini qo`lidan tutibdi... Ikki yurakcha do`stliklaridan baxtiyor bir, birlariga jilmayib qarashibdi. Birga sayr qilishibdi, o`ynab kulishibdi. Tushga yaqin, biroz charchoq yozish uchun yo`l yoqasidagi o`rindiqqa o`ltirishibdi. Shu choq ko`zlari biroz narida ularni diqqat bilan kuzatib turgan alomat kimsaga tushibdi...
- Alomat kimsa? -dedi yanada qiziqib.
- Ha, darvesh kiyimidagi alomat kimsa... O`sha alomat kimsa, ikki yurakchani yoniga kelib ulardan so`rabdi: sizlar bir-biringizni sevasizmi? Ikki yurakcha baravariga yo`q degan javobni aytishibdi... Shunda alomat kimsa nima debdi bilasanmi? -dedim Shiringa qarab.
- Yo`q!
- U alomat kimsa qah-qah otib kulibdi va shunday debdi. Muhabbat aslida bu tuyg`u oshiqlar tillarida unsiz kechadi. Zero, chin oshiqlarning tillari emas dillari so`zlaydi, debya ularning orasiga suqulib o`rindiqqa joylashibdi. Avval ikkinchi yurakchaga qarab jilmayibdi va birinchi yurakchaning qulog`iga shivirlab shunday debdi: Yonindagi yurakcha sening qalbinga egalik qiladi, sen esa unikiga, bundan benihoya baxtiyor bo`lasan, lekin shuni unutmaginki hali sizlarni hijron atalmish yovuz taqib etadi...
- Hijron... - Shirin shivirladi, bu aytayotganlarim biz haqimizda ekanligini tushunib, - Naqadar yovuz so`z! -dedi, homushgina menga qarab.
- Ha, yovuz! - Yana jurat etib Shirinni qo`llaridan tutdim va so`zimni davom ettirdim, - Alomat kimsa yana shunday dedi: Hijronni yovuz deb atashga shoshmang! Hijron bu oshiqlarning ko`ngillariga misilsiz istiroblar yog`diruvchi va ularning muhabbati nechog`lik sof ekanligini sinovchi tuyg`udir!
So`ng alomat kimsa ikkinchi yurakcha tomonga o`grilda va uning qulog`iga ham shivirladi... -dedim.
Gapirishdan to`xtadim. Oraga bir muddat jimlik cho`kkandan so`ng Shirin boshini ko`tardi.
- Alomat kimksa ikkinchi yurakchaga nima dedi?
- Bilmadim! - ko`zlariga qarab, bosh chayqadim, - Bilmadim... Lekin sen bilasan!
- Menaaa?
- Ha... - aytganlarimni sharhlay boshladim, - Birinchi yurakcha bu sen bilgan inson. Ikkinchi yurakcha men bilgan... Bu ikki yuarakcha tanishgan sayr qilgan, o`zlarini baxtiyor etgan makon ishq saltanating bog`lari edi. Ularga uchragan alomat kimsa esa, o`sha ishq saltanating darvesh qiyofasidagi qiroli yani muhabbat... Hozir o`sha ishq saltanating qiroli muhabbat, birinchi yurakchaning qulog`iga shipshigan so`zlarni senga aytib berdim. Ikkinchi yurakchaga aytganlarini esa, sendan bo`lak hechkim bilmaydi! Agar meniga ham aytish istaging bo`lsa, jon qulog`im senda...
Shirin so`zlarim ma`nosini, nimaga shama qilganimni allaqachonlar tushunib bo`lgan. Biroq javob qaytarishga ojiz ekanligini juda yaxshi bilaman. Bunga esa yetarlicha sabablari ham bor. Oraga uzoq jimlik cho`kdi.
- Shirin... - so`zimda davom ettim, - Yoshligimizda o`ynagan o`yinlarimiz esingdami?
- Qaysi biri? -dedi.
Qo`llarimiz omonat tutashib kelayotgandi. Uyga yaqin kelib qolganimizni sezib, sekin qo`lini bo`shatib oldi. Tezgina qo`lidan tutdim va barmoqlarini barmoqlari orasiga o`tqazib mahkam ushlab oldim. U qo`llarini bo`shatishga bir, ikki bor urunib ko`rdi lekin qo`yib yuborishimni so`ray olmay jimgina shu holatga ko`ndi. Titrayotgan qo`llarini, ohista siqib olgancha, so`zlashda davom ettim.
- O`shanda 7 yashar bolamiz. Qish fasli maktabdan chorak tatiliga chiqqan edik. Birinchi qor yog`ib berdi. Manashu ko`chada rosa qor o`ynab balonda sirpangan
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - Qismlar...
(11 - Yakuniy qism...)
Oydin tunda suhbatlashib, biz o`zimiz ``jin ko`cha`` deb ataydigan muyulishga kelganimizda, oy yon tomonimizga o`tib, soyalarimiz ariq bo`yidagi tollar poyiga yonboshladi. Shu top birdan Shirin vahima aralash, huddi sharpalar taqib etayotganday o`sha tomonga ko`z tashlab pinjimga kirib ketguday yaqinlashdi.
- Nima! -avvaliga tajjublandim, lekin qo`rqayotgani tezda fahimladim, - Tinchlikmi?
- Shu... Shu tollarni kesib tashlashmadida! Kimga kerak o`zi! -dedi, qo`rqayotganidan ovozida salgina qaltiroq turib.
- Iya!.. Gullar malikasi, qo`rqib kettingmi? - kuldim, -Men yoningdamanku!... - o`zimni botir ko`rsatib Shirinni bu yoniga o`tqazdim. Yelkasiga do`stona qo`l tashlab oldim. - Qo`rqma men har kuni shu yerdan o`taman. Qo`rqsang kalima qaytar, yaratganni o`zi asraydi har qanday balo qazolardan.
Aslini olganda o`zim ham juda botir emasman, ins-jinslar borligiga ishonaman. Shuni uchun beymahalda, doyim kalima qaytarib yuraman, ayniqsa bu tunda vahimali bo`lib qoladigan yo`ldan yurganimda.
O`zimham ichimda kalimda qaytara boshladim. Shirin esa astoydil ovozini chiqarib shivirlagancha kalima qaytarardi. Shu top, tollar panasida allina shitirladi. Shirin yanada qaltirab, pinjimga suquldi. Oy oydin bo`lsada, tollar panasida bizga qarab turgan sargimtir jonvorga ko`zim tushdi. Engashdimu, yo`ldan biri tuhumday, biri yong`qday keladigan toshlarni olib, o`sha tomonga ketma-ket uloqtirdim. Biriga chap berib qochidiyu, ikkinchisi borib oyog`iga tegdi... Eeh bechora it vangillaganch qochib qoldi.
- It ekankuuuu! - dedi Shirin ko`ksiga ``tuf-tuf`` deb tuflab qo`yarkan.
- Eee gullar malikasi... Seni deb Qodir novvoyni begunoh kuchuki, kaltak yediya!
- Ayib egasida, kech bo`lganda, eshigini berkitib qo`ymaydimi?!
- Qo`rqib ketdingmi? - uni tinchlantirish uchun asta uning qo`llaridan, tutdim, - Yoningdamanku, qo`rqma!
- Rosa kech qoldikda! - allanechuk sovuqqina, qo`lini tortib oldiyu, ildamlab qadamini tezlatdi, - Tezroq yursak bo`lardi...
Indamay ortidan yurdim, biroz yurgach sekinlab ortiga qayrildi, boyagi ishidan keyin gapirshdan to`xtab jiddiylashib qolganimni ko`rgach, ko`nglimni ko`tarishni istadimi jilmayib qarab, yelkalarimiz tegar darajada yaqinlashib oldi.
- Shirin senga bir qiziq narsa aytib beraymi? -dedim, salgina ko`z tashlab. U bosh irg`adi. - Bir kuni yoshina yurak onasidan beyso`roq yolg`iz sayrga chiqibdi. Sakrab o`ynab, hiyobon aylanib yurar ekan, nogoh qarshisidan o`ziga oxshagan yana bir jajji yurakcha chiqib qolibdi... -dedim, unga termulib, birzum jim qoldim.
- Keyinchi? - qiziq tuyulgandek u kuldi, - Shu holosmi?
- ``Kel ikkimiz do`st bo`limiz`` deb aytibdi birinchi yurakcha ikkinchisiga qo`l uzatib. Ikkichi yurakcha ham birinchisini qo`lidan tutibdi... Ikki yurakcha do`stliklaridan baxtiyor bir, birlariga jilmayib qarashibdi. Birga sayr qilishibdi, o`ynab kulishibdi. Tushga yaqin, biroz charchoq yozish uchun yo`l yoqasidagi o`rindiqqa o`ltirishibdi. Shu choq ko`zlari biroz narida ularni diqqat bilan kuzatib turgan alomat kimsaga tushibdi...
- Alomat kimsa? -dedi yanada qiziqib.
- Ha, darvesh kiyimidagi alomat kimsa... O`sha alomat kimsa, ikki yurakchani yoniga kelib ulardan so`rabdi: sizlar bir-biringizni sevasizmi? Ikki yurakcha baravariga yo`q degan javobni aytishibdi... Shunda alomat kimsa nima debdi bilasanmi? -dedim Shiringa qarab.
- Yo`q!
- U alomat kimsa qah-qah otib kulibdi va shunday debdi. Muhabbat aslida bu tuyg`u oshiqlar tillarida unsiz kechadi. Zero, chin oshiqlarning tillari emas dillari so`zlaydi, debya ularning orasiga suqulib o`rindiqqa joylashibdi. Avval ikkinchi yurakchaga qarab jilmayibdi va birinchi yurakchaning qulog`iga shivirlab shunday debdi: Yonindagi yurakcha sening qalbinga egalik qiladi, sen esa unikiga, bundan benihoya baxtiyor bo`lasan, lekin shuni unutmaginki hali sizlarni hijron atalmish yovuz taqib etadi...
- Hijron... - Shirin shivirladi, bu aytayotganlarim biz haqimizda ekanligini tushunib, - Naqadar yovuz so`z! -dedi, homushgina menga qarab.
- Ha, yovuz! - Yana jurat etib Shirinni qo`llaridan tutdim va so`zimni davom ettirdim, - Alomat kimsa yana shunday dedi: Hijronni yovuz deb atashga shoshmang! Hijron bu oshiqlarning ko`ngillariga misilsiz istiroblar yog`diruvchi va ularning muhabbati nechog`lik sof ekanligini sinovchi tuyg`udir!
So`ng alomat kimsa ikkinchi yurakcha tomonga o`grilda va uning qulog`iga ham shivirladi... -dedim.
Gapirishdan to`xtadim. Oraga bir muddat jimlik cho`kkandan so`ng Shirin boshini ko`tardi.
- Alomat kimksa ikkinchi yurakchaga nima dedi?
- Bilmadim! - ko`zlariga qarab, bosh chayqadim, - Bilmadim... Lekin sen bilasan!
- Menaaa?
- Ha... - aytganlarimni sharhlay boshladim, - Birinchi yurakcha bu sen bilgan inson. Ikkinchi yurakcha men bilgan... Bu ikki yuarakcha tanishgan sayr qilgan, o`zlarini baxtiyor etgan makon ishq saltanating bog`lari edi. Ularga uchragan alomat kimsa esa, o`sha ishq saltanating darvesh qiyofasidagi qiroli yani muhabbat... Hozir o`sha ishq saltanating qiroli muhabbat, birinchi yurakchaning qulog`iga shipshigan so`zlarni senga aytib berdim. Ikkinchi yurakchaga aytganlarini esa, sendan bo`lak hechkim bilmaydi! Agar meniga ham aytish istaging bo`lsa, jon qulog`im senda...
Shirin so`zlarim ma`nosini, nimaga shama qilganimni allaqachonlar tushunib bo`lgan. Biroq javob qaytarishga ojiz ekanligini juda yaxshi bilaman. Bunga esa yetarlicha sabablari ham bor. Oraga uzoq jimlik cho`kdi.
- Shirin... - so`zimda davom ettim, - Yoshligimizda o`ynagan o`yinlarimiz esingdami?
- Qaysi biri? -dedi.
Qo`llarimiz omonat tutashib kelayotgandi. Uyga yaqin kelib qolganimizni sezib, sekin qo`lini bo`shatib oldi. Tezgina qo`lidan tutdim va barmoqlarini barmoqlari orasiga o`tqazib mahkam ushlab oldim. U qo`llarini bo`shatishga bir, ikki bor urunib ko`rdi lekin qo`yib yuborishimni so`ray olmay jimgina shu holatga ko`ndi. Titrayotgan qo`llarini, ohista siqib olgancha, so`zlashda davom ettim.
- O`shanda 7 yashar bolamiz. Qish fasli maktabdan chorak tatiliga chiqqan edik. Birinchi qor yog`ib berdi. Manashu ko`chada rosa qor o`ynab balonda sirpangan