Tasodifiy hikoya: Admin ga togri fikir
Tarbiyaviy axamiyatga ega hikoyalar kopaysa yaxshi bolardi xammasi detiskiy hikoyala keng dunyo qara...davomi

asr inqirozidan keyin bor madaniy yodgorliklar ham yo'qolib ketgan. Payti kelib topilsa, ajabmas.
Charos tor ko'cha boshidagi simyog'och tagida to'xtab, samimiy jilmaydi.
- Uyga ham yetdik.
Yodgor hushi endi o'ziga kelgandek, atrofga alangladi. Tor ko'chaning ikki chetidagi kallaklangan tollar boshida oq qalpoqdek qor to'planib qolgan, derazalarda chiroq o'chgan edi.
- Gap bilan bo'lib payqamay ham qolibman... Uyingiz rostan ham chekka joyda ekan, o'qishga qandoq qatnaysiz? - dedi u Charosdan ko'z uzmay.
- Aytdim-ku, qishloqda turamiz, deb. Bu yerlar endi shaharga qo'shildi. O'zi shaharga o'xshasa ham hozircha qishloq. Odamlari ham shunaqa... - Charos kulib qo'ydi. - Hadeb kelaversangiz, sizning ham ta'ziringizni berib qo'yishadi.
"Maylidi, - deb o'yladi Yodgor xayolan jilmayib. - Endi qachon ko'rishamiz? - Shu fikr lip etib keldiyu, o'zini so'kdi:- Nima haqqing bor?!"
U qizning qor qo'ngan ro'moliga, paltosiga uzoq qarab qoldi. Ro'moli tagida chiqib turgan sochlardagi qorni silab tushirgisi kelib ketdi. Ammo qizning jajji qo'lini qisib, sovuqqina xayrlashdi:
- Xayr.
Charos tor ko'chaga chopqillab kirib ketarkan, Yodgor yuragi uzilganday, tolga suyanib ancha turib qoldi. Zum o'tmay eng ichkaridagi hovli eshigi ochildi. U oyog'i muzlab ketguncha shu alfozda turdi-da, keyin sekin-sekin yurib ketdi. Osmon bo'zarib qolgan, Yangi yilning to'ng'ich tongi tug'ilmoqda, qor siyraklashgan edi.

Davomi bor